-
1 krzątać się
krzątać się [kʃɔntaʨ̑ ɕɛ]vr1) ( być w ciągłym ruchu) herumwirtschaften, herumhantieren2) ( zajmować się)ona krząta się wokół chorej matki sie sorgt für [ lub kümmert sich um] ihre kranke Muttermatka krząta się koło obiadu die Mutter ist voll und ganz mit dem Mittag[essen] beschäftigt
См. также в других словарях:
ciągły — Być w ciągłym ruchu zob. ruch 1 … Słownik frazeologiczny
ruch — m III, D. u; lm M. y 1. «zmiana położenia punktu materialnego (ciała) w stosunku do innych punktów dokonująca się w czasie; posuwanie się, przesuwanie się w pewnym kierunku» Ruch ciał w przestrzeni. Obserwować ruch spadającego przedmiotu. ∆ anat … Słownik języka polskiego
ruch — 1. Być w ciągłym ruchu «prowadzić ożywiony tryb życia, krzątać się, biegać, zajmować się wieloma sprawami»: Jesteś w ciągłym ruchu, zabiegana, zaaferowana, pracująca nierówno „zrywami”, zamyślasz się (...) a potem nagle znowu okazujesz niezwykłą… … Słownik frazeologiczny
kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… … Słownik języka polskiego
latać — ndk I, lataćam, lataćasz, lataćają, lataćaj, lataćał 1. «przebywać drogą powietrzną pewną przestrzeń (zwykle tam i na powrót albo co pewien czas); unosić się, krążyć w powietrzu, fruwać» Latać nisko, wysoko. Latać nad ziemią, nad wodą, nad… … Słownik języka polskiego
zabiegany — zabieganyni «będący w ciągłym ruchu, w ciągłym pośpiechu na skutek nawału pracy, spraw do załatwienia» Być zabieganym od rana do nocy … Słownik języka polskiego
kotłować — ndk IV, kotłowaćłuję, kotłowaćłujesz, kotłowaćłuj, kotłowaćował, kotłowaćowany 1. pot. «mieszać co gwałtownie» Kotłować farbę w wiadrze. Nie kotłuj tak w tej szufladzie! ◊ Kotłować komu głowę «wywoływać zamęt w myślach; zawracać komu głowę» 2.… … Słownik języka polskiego
niespokojny — niespokojnyni, niespokojnyniejszy 1. «odznaczający się brakiem spokoju, będący w ciągłym ruchu, zmieniający ciągle pozycję, miejsce pobytu; ruchliwy, niezrównoważony» Niespokojny duch. Niespokojny charakter. To niespokojny człowiek. Po narkozie… … Słownik języka polskiego